เปรียบเรือจ้างอย่าน้อยใจจงได้คิด ไม่มีศิษย์ใครจะรู้ครูมีค่าไม่มีครูใครจะสร้างทางปัญญาศิษย์แจวหน้าครูแจวหลังสู่ฝั่งชัย
ครูมอบรัก ให้ศิษย์ ด้วยพันธ์ผูกศิษย์ดั่งลูก คอยปลูกฝัง ให้ตั้งหน้าให้พากเพียร เรียนรู้ ทุกวิชาให้ฟันฝ่า ก้าวไกล ไม่อับจน ครูเปรียบเหมือน เรือจ้าง ทางชีวิตคอยส่งศิษย์ ถึงฝั่ง ไม่หวังผลให้ความรู้ เป็นวิชา หาเลี้ยงตนยามมืดมน ยังมีครู ผู้ชี้ทาง
บัวสี่เหล่าต่างกอต่างก่อก้าน ทั้งบัวบานกลีบแย้มแซมกลิ่นหอมบัวจมโคลนต่อให้บานเนิ่นนานยอม แต่มวลผึ้งก็ยังตอม เพียงจอมบัวคนโง่เปรียบเหมือนบัวต่ำจมน้ำอยู่ ไม่มีครูชี้ทางย่อมสร้างชั่วครูอบรมถูกผิดอุทิศตัว ให้รู้ทั่ววิทยาคุณค่าคนถึงบัวมีไม่น้อยสักร้อยเหล่า ก็โง่เขลาขาดครูไม่รู้ผลสั่งสอนศิษย์ทั้งหมดอย่างอดทน ให้เริ่มต้นกระจ่างสว่างตาขอกราบกรานคารวะอภิวาท ผกามาศมาลัยไม้บุบผาอีกพานพุ่มวางคู่ขอบูชา ระลึกคุณกรุณา ข้าฯทั้งปวง....
